Integracja sensoryczna
Terapia integracji sensorycznej to więcej niż zajęcia – to naukowa zabawa, która angażuje i wspiera Twoje dziecko w naturalny sposób. Specjalnie zaprojektowane ćwiczenia pomagają dzieciom adaptować się do bodźców sensorycznych, co przekłada się na lepsze wyniki w nauce i poprawę jakości życia. Umów się na konsultację i sprawdź, jak możemy wspomóc rozwój Twojego dziecka!
EEG Biofeedback
EEG Biofeedback to skuteczna metoda terapeutyczna zwiększająca skuteczność funkcjonowania naszego mózgu. Została opracowana przez naukowców z ośrodka szkolenia dla astronautów NASA w USA. Wykorzystywano ją do treningu astronautów i pilotów, którzy w warunkach ogromnego stresu musieli bezbłędnie wykonywać złożone czynności.
Lepsze zrozumienie potrzeb dziecka
Umożliwia rodzicom głębsze zrozumienie specyficznych potrzeb rozwojowych ich dziecka.
Poprawa jakości życia rodziny
Wczesne rozwiązanie problemów sensorycznych dziecka może przyczynić się do spokojniejszego i bardziej zharmonizowanego życia rodzinnego.
+48 789 789 317
Email: terapia@cr-iskierka.pl
INTEGRACJA SENSORYCZNA
Integracja sensoryczna, w skrócie SI to proces odbierania i reagowania na informacje napływające ze zmysłów: dotyku, słuchu, wzroku, węchu, smaku oraz czucia głębokiego (tak zwana propriocepcja) i układu przedsionkowego (zwanego zmysłem równowagi).
U dzieci w prawidłowym rozwoju zmysły integrują się podczas zwykłych, codziennych czynności i działań. W trakcie właściwie przebiegającego procesu integracji sensorycznej powstają reakcje adaptacyjne, które są podstawą dla prawidłowego rozwoju. Jeżeli proces integracji sensorycznej jest zaburzony, wówczas pojawiają się problemy w rozwoju psychoruchowym dziecka, uczeniu się, a także zachowaniu, rozwoju społecznym i emocjonalnym.
OBJAWY ZABURZEŃ INTEGRACJI SENSORYCZNEJ
Lista symptomów zaburzeń SI jest bardzo długa i różnorodna. Objawy różnią się pomiędzy sobą, w zależności od rodzaju problemu.
Co może wzbudzić niepokój Rodzica? Jeśli dziecko:
- nie toleruje: ubrań i materiałów o określonych fakturach, metek w ubraniach, zabawek z niektórych materiałów, niektórych konsystencji pokarmów, nowych pokarmów;
- unika: dotyku, bosych stóp, brudnych ubrań, rąk czy twarzy, czesania włosów, obcinania paznokci, smarowania kremami, zabaw z innymi dziećmi, ruchu, zabaw na placu zabaw;
- bywa: agresywne, uparte, płaczliwe, pobudzone, wycofane, powolne lub nadruchliwe, nadwrażliwe emocjonalnie;
- źle znosi: zmiany temperatury, ostre światło, niektóre dźwięki (np. suszarka, mikser itp.), nagłe zmian pozycji ciała;
- boi się: huśtania, karuzeli, wspinania na murki, drabinki itp.;
- często: upuszcza przedmioty, wpada na przedmioty i innych ludzi, niszczy zabawki, głośno mówi, preferuje ostre, intensywne smaki, dotyka wszystko w zasięgu ręki, we wczesnym dzieciństwie przyjmuje pozycję siadu tzw. „W”, ma chorobę lokomocyjną;
- ma problemy: w zakresie samoobsługi (np. ubieranie się, zapinanie guzików czy używanie sztućców), z rozumieniem i reagowaniem na polecenia, z utrzymaniem równowagi, z chwytaniem przedmiotów, z koordynacją obustronną ciała, z koncentracją uwagi, w rozwoju mowy;
- prezentuje: sztywność w zachowaniach oraz skłonność do schematów, „lekki” sen.
Pojedyncze objawy nie stanowią wskazania do natychmiastowej terapii. W niektórych przypadkach zaleca się dalszą obserwację. Zaburzenia SI rozpoznajemy gdy objawy mają odpowiednie nasilenie i utrudniają funkcjonowanie oraz rozwój dziecka.
DIAGNOZA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ
Diagnoza IS składa się z kilku części:
a) wywiad z rodzicami. Diagnosta zadaje pytania związane z przebiegiem ciąży, szczegółowym rozwojem dziecka w pierwszym roku życia, przebiegiem chorób, bieżącymi trudnościami i problemami dziecka itp.,
b) Kwestionariusz Sensomotoryczny Dziecka. Rodzic proszony jest o odpowiedź w formie pytań zamkniętych (odpowiedź tak lub nie) na pytania związane z funkcjonowaniem i rozwojem dziecka.
a) obserwacja swobodnej i ukierunkowanej zabawy. Na podstawie obserwacji swobodnej zabawy Diagnosta wyciąga szereg wniosków dotyczących funkcjonowania dziecka,
b) obserwacja kliniczna dziecka. To szereg zadań, o których wykonanie jest proszone dziecko, w celu wykluczenia lub potwierdzenia trudności z obszaru związanego z SI (np. reakcje równoważne i posturalne, lateralizację, poziom pobudzenia, planowanie motoryczne i wiele innych),
c) Testy Polską Baterią (przeznaczone dla dzieci powyżej 4 roku życia).
Badanie określa m.in. koordynację, czucie ciała, pracę rąk. Testy są standaryzowane na polskie warunki i pozwalają na porównanie umiejętności dziecka w stosunku do jego grupy wiekowej.
Ze względu na wiek, utrudniony kontakt, rodzaj czy nasilenie zaburzeń lub niepełną współpracę, diagnoza może mieć inną formułę i może nie obejmować wszystkich wyżej wymienionych punktów. Diagnosta dysponuje szerokim wachlarzem narzędzi badawczych, które pozwalają rozpoznać nieprawidłowości w rozwoju integracji sensorycznej u dziecka.
Rodzic otrzymuje pisemną diagnozę SI wraz z zaleceniami do pracy w domu i przedszkolu/szkole wraz z szczegółowym jej omówieniem (tzw. dieta sensoryczna). Jest to również czas, w którym Diagnosta odpowiada na wszystkie pytania związane z diagnozą i ewentualną dalszą terapią dziecka.
TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ
Terapia SI ma postać „naukowej zabawy” w której dziecko chętnie uczestniczy i ma przekonanie, że tworzy zajęcia wspólnie z terapeutą. W trakcie terapii w specjalnie przygotowanej sali terapeutycznej wykorzystuje się system powtarzalnych ćwiczeń, które stopniowo pomagają dziecku adaptować się do różnego rodzaju bodźców sensorycznych. Dziecko zaczyna przyzwyczajać się do nich i nie reaguje już na nie, tak jak wcześniej.
Terapeuta rozpoznaje bieżący poziom pobudzenia dziecka i reguluje go do poziomu optymalnego poprzez wykonywanie celowo dobranych i przemyślanych ćwiczeń. Terapeuta przez cały czas monitoruje sygnały płynące od dziecka i właściwie na nie reaguje po to aby dziecko uruchomiało procesy spontanicznego uczenia się.
W trakcie terapii dziecko nie uczy się bowiem konkretnych umiejętności, a poprawiając integrację sensoryczną wzmacnia procesy nerwowe, a one zaś pojawiają sie w sposób naturalny jako konsekwencja poprawy funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego.
Rodzicu, jeśli zastanawiasz się czy Twoje dziecko może mieć zaburzenia integracji sensorycznej, nie zwlekaj, zadzwoń i umów konsultację ze specjalistą, który odpowie na niepokojące Cię pytania.
Pamiętaj! Z zaburzeń integracji sensorycznej się nie wyrasta a wcześniejsze podjęcie terapii daje większe szanse na eliminację dysfunkcji i zapewni dziecku lepszy start.